Ik kwam bij een gezin met kinderen waarvan er één een vorm van autisme had. Het mannetje bepaalde enorm wat er in het gezin gebeurde. In een gesprek zochten we naar het inzichtelijk krijgen van het kernprobleem en een eventuele oplossing. Tijdens dit gesprek kwam naar boven dat hij bang was om op straat te zijn. Dat maakte dat ook zijn zusje en jongere broertje niet de deur uit kwamen. Via de zorgverzekering is toen een middag in de week ondersteuning ingezet.
Maar ook bleek dat het mannetje erg onzeker was en dol was op dieren. Hij wilde heel graag een maatje. Daarom heb ik bij de ouders geopperd om een hulphond te gaan onderzoeken. Mooi was het voor mij om te zien hoe bij deze zo overbelaste moeder een lichtje aan ging. Van die mogelijkheid was ze zich niet bewust en dat zou wel eens een hele heilzame werking op dit mannetje kunnen hebben.