Als ouderenadviseur werd ik in de kerst periode benaderd door een 67-jarige man die in Hongkong woonde. Hij was voor het eerst in 5 jaar weer een keer bij zijn moeder van 93 jaar. Hij schrok van haar lichamelijke en geestelijke conditie. Samen hebben we zorg ingezet en voor gezelschap gezorgd. Toen hij weer terug moest naar zijn gezinsleven in Hongkong vroeg hij mij zijn moeder te blijven bezoeken. ‘Zorgen dat ze gezien bleef en er oplossingen kwamen zodra er iets aan de hand was’, was zijn vraag. Van mijn leidinggevende kreeg ik hier geen toestemming voor. Jammer, als je bedenkt dat in een stad als Den Haag en een dorp als Wassenaar veel mensen voor een paar jaar naar het buitenland vertrekken. In die periode dat ze weg zijn, hebben ze vaak zorgen over hun naasten die achter blijven. Voor mij was dat de opmaat naar ‘Blij(f) Thuis’.